To pytanie od lat towarzyszy badaniom nad rolą roślin w oczyszczaniu powietrza. Wiadomo, że liście przechwytują pyly zawieszone, ale ich zdolność do retencji jest czasowa — po deszczu część zanieczyszczeń zostaje zmyta z powierzchni liści. Ponieważ naturalny deszcz jest zmienny i trudny do kontrolowania, w eksperymentach często używa się deszczu symulowanego, generowanego w warunkach laboratoryjnych. Na tej podstawie formułowane są wnioski o tym, jak deszcze wpływają na retencję zanieczyszczeń na roślinach w środowisku.

Choć największym zagrożeniem dla torfowisk bywa bezpośrednia działalność człowieka, także z dala od niej wpływ zmian klimatu potrafi je przekształcać. W nowej publikacji zespołu z Centrum Badań Klimatu SGGW oraz NINA (Norwegian Institute for Nature Research) przeanalizowaliśmy pięć naturalnych torfowisk reprezentujących cztery regiony Europy, od subarktycznej Skandynawii po klimat umiarkowany w Polsce, oraz sprawdziliśmy, jak przez ostatnie 70 lat zmieniały się kluczowe wskaźniki klimatyczne: sumy i sezonowość opadów, temperatura powietrza, ewapotranspiracja, bilans wodny oraz długość okresów bezdeszczowych.

Dla wielu nasypy przy drogach to tylko kawałek ziemi… ale dla naukowców z Centrum Badań Klimatu SGGW są czymś znacznie więcej!

Cząstki mikroplastiku (MP) – drobiny tworzyw sztucznych o wielkości mniejszej niż 5 mm – są wszechobecnym zanieczyszczeniem w wodach całego świata. W najnowszym przeglądzie literatury naukowej, naukowcy z Ludwig-Maximilians-Universität w Monachium (dr Paulina Cholewińska, dr Konrad Wojnarowski, prof. Dusan Palić) i Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu (dr Przemysław Pokorny), oraz dr Hanna Moniuszko z Centrum Badań Klimatu SGGW, przeanalizowali rozmieszczenie i rodzaje MP wykryte w wodach słodkich i słonych, a także mikrobiologiczne implikacje tego zanieczyszczenia.

Nasza najnowsza publikacja w prestiżowym czasopiśmie Environmental Pollution pokazuje, że częste opady deszczu lub regularne zraszanie roślin wodą (np. podczas podlewania) mogą zwiększyć skuteczność usuwania pyłu zawieszonego (PM) z powietrza nawet trzykrotnie, a potencjalnie nawet sześciokrotnie – w porównaniu do sytuacji bez opadów lub przy ich rzadszym występowaniu.

Drogi to nie tylko sieci transportowe – to także źródła hałasu, gazów i pyłów zawieszonych, które wpływają na zdrowie człowieka i środowiska. Aby ograniczyć hałas, wzdłuż ruchliwych tras buduje się ekrany akustyczne i ziemne wały.

Przepływ środowiskowy to ilość wody, która musi płynąć w rzece by zaspokoić potrzeby wodne ekosystemów wodnych i zależnych od wód. Jest on ważnym kryterium gospodarki wodnej – wartość przepływu środowiskowego wynika z charakteru rzeki, organizmów w niej żyjących oraz warunków hydrologicznych.